Co rozumieć pod terminem pełnej księgowości?

Jeżeli prowadzisz własną działalność gospodarczą, musisz zastanowić się nad wyborem księgowości. W pierwszej kolejności należy dowiedzieć się, kto może skorzystać z uproszczonej księgowości, a kto powinien prowadzić pełną księgowość. Te dwie formy różnią się przede wszystkim zakresem obowiązków przedsiębiorcy. Sprawdź, co trzeba wiedzieć!

Czym jest pełna księgowość?

Mianem pełnej księgowości nazywamy skomplikowaną i rozbudowaną formę rozliczania zysków i strat. Wiąże się również z zasadą szczegółowości – każda wartość musi zostać poprawnie odnotowana w systemie księgowym, by stać się podstawą do rozliczenia podatkowego. Pełna księgowość to niezwykle precyzyjny model ewidencjonowania wszelkich zdarzeń gospodarczych w przedsiębiorstwie.

Tego rodzaju księgowość najczęściej dotyczy dużych firm, których obroty są na bardzo wysokim poziomie. Takie rozwiązanie ma na celu ograniczenie występowania nadużyć finansowych – ze strony dużych przedsiębiorstw – które mogą wiązać się z poważną szkodą dla skarbu państwa.

Kiedy pełna księgowość jest obowiązkowa?

Zgodnie z polskim prawem pełna księgowość jest obowiązkowa w spółkach prawa handlowego, w gminach, powiatach, województwach, w zakładach budżetowych i funduszach celowych, w jednostkach działających na zasadach prawa bankowego i przepisów o funduszach inwestycyjnych, w jednostkach działających dzięki dotacjom i subwencjom, a także w przypadku oddziałów i osób zagranicznych.

W związku z tym każdy podmiot musi prowadzić pełne księgi rachunkowe, a ich skład to: główna księga rachunkowa, dzienniki, księgi pomocnicze, zestawienia obrotów i sald kont księgi głównej i ksiąg pomocniczych, inwentarz zawierający składniki aktywów i pasywów. Jeśli przedsiębiorca decyduje się na przejście na pełną księgowość, musi konsekwentnie sporządzać dokumenty takie jak: bilanse, rachunki zysków i strat czy dodatkowe objaśnienia.